Սունդուկյանը նաև գրական հայերենի գիտակ էր, սակայն իր երկերի մեծ մասը նա գրում է բարբառով՝ կերպարներին ավելի գունեղ, իրականին մոտ պատկերելու համար:

Մինչ Սունդուկյանը պատկերում էին անցյալի հերոսական կերպարների, իսկ Սունդուկյանը բեմ բերեց իր ժամանակի իրական կյանքը։ Նրա սիրելի հերոսը արդար աշխատանքով ապրող, կեղծիքի ու անարդարության դեմ պայքարող հասարակ մարդն է։

Սունդուկյանը ճանաչված հանրային գործիչ էր։ Նա նամակագրական կապ ուներ Վիկտոր Հյուգոյի, Ալեքսանդր Դյումայի որդու և ուրիշ հայտնի գրողների հետ:

Սունդուկյանի պիեսները թարգմանվել ու բեմադրվել են նաև ռուսական, վրացական և այլ թատրոններում (վրացերեն թարգմանությունները կատարել է ինքը): «Պեպոն» և «Խաթաբալան» վերածվել են ֆիլմերի։